Kopenhagen: aankomst

Net aangekomen in Kopenhagen. Zeven weken ga ik hier verblijven om te werken. In mijn geval, schrijven aan mijn dissertatie. Want dat wil nog niet zo vlotten. (Voornamelijk doordat er eerst een ander onderzoek moest worden afgerond. Niet door mijn capaciteiten. Denk ik. Misschien een beetje.) In Parijs goeie ervaringen gehad met schrijven in een ander land. Je hebt geen of een gereduceerd sociaal leven en kan daardoor weinig anders dan schrijven. En een beetje sporten en koken. Heerlijk!! Bevalt me goed steeds, dat gereduceerde leven. Ideaal voor je concentratie.

Toen ik dus de gelegenheid kreeg om 2 maanden naar Kopenhagen te gaan als 'visiting PhD' was de keuze daarom snel gemaakt, zeker toen bleek dat ik er nog geld voor kreeg ook! Het moet niet gekker worden. Ik krijg toch al geld om te studeren...Nou goed, op naar Kopenhagen dus. Ik was er al één keer geweest, vorig jaar november voor een cursus van een week, maar die vond geheel plaats op de campus net buiten de stad in een afgelegen woonwijk. Toen alleen Kopenhagen gezien toen we een etentje hadden in de stad. Maar toen was het al donker. Dus, eigenlijk nog steeds niks van Kopenhagen gezien.

Inmiddels een klein beetje. Gisteren aangekomen, de metro gepakt naar het huis van Anders (hoe kan het ook anders...), een vriend van een collega van mij die aanbood om in zijn appartement te verblijven - het grootste deel van de 2 maanden dat ik hier ben is hij in het buitenland. Zijn apartement ligt, net als die in Parijs, op de 5e verdieping. Anders dan Parijs niet in het centrum, maar net erbuiten. Voor de Amsterdammers onder u, deze buurt voelt een beetje als de Rivierenbuurt. Mooie appartementengebouwen, winkels, wat restaurants. Een fijne buurt, zo lijkt het. Gisteren ben ik twee keer verdwaald op zoek naar een Vietnamees restaurant vlakbij het huis. Dus al best een stukje van de buurt gezien...Dat restaurant was trouwens enorm goed. Dat is dan wel weer fijn na drie keer heen en weer gerend te hebben om 21.30 uur 's avonds, met een lege maag. Enfin. Dit weekend ga ik het centrum maar eens bekijken.

Fietsen

Vandaag ging ik maar meteen naar de universiteit. Die praktische dingetjes regelen duurt altijd langer dan je denkt. Pasje, sleutel, werkplek. Natuurlijk vandaag al meteen de fiets gepakt. Ik kan vanaf morgen een fiets van Niels Christian lenen, dat is de assistent professor die mij hier heeft uitgenodigd. Maar ik kon niet wachten hoor. Gisteren even met de zus van Anders gesproken, die in het gebouw hiernaast woont, en zij vertelde dat je ook hier een goedkoop huurfietsensysteem hebt, net als de Velib in Parijs! (de trouwe lezers zullen mijn Velib verhalen en adoratie nog wel herinneren) Die moest ik natuurlijk uitproberen. Voor ongeveer 4,50 kan je een uurtje rondrijden, aanmelden via internet, creditcard koppelen, klaar! Dat ging al meteen een stuk makkelijker en sneller dan bij de Velib, waar je eerst op het gemeentehuis een pasje moet halen (?!) en dan bij een Velib station moet registreren en betalen. In het Frans. Nee, dan de Denen: via de website, in het Engels. Zo gepiept. Perfect! Ik naar een station, vlakbij huis. Witte fietsen zijn het. En: elektrisch!! Zo Velib, kom daar maar eens om. Daar moet je de Franse heuvels beklimmen met 3 versnellingen. Maar goed, ze zijn natuurlijk wel wat gewend die Fransen, we hebben het wel over het land van de Tour de France he. In Kopenhagen denkt men vooral aan gemak. Je kunt een fiets op een door jou gekozen station reserveren. Tot op de 5 minuten nauwkeurig. Een half uur lang blijft ie dan voor je staan. Is op de plek van bestemming het station vol? In Parijs moet je dan de hele buurt afstruinen op zoek naar een leeg plekje bij de andere stations - een ellende in spitstijd. In Kopenhagen zeggen ze: ach, is het station vol? Joh, dan parkeer je hem er toch gewoon naast. Geen punt. Kijk, zo kan het ook! Ook de fiets zelf is één en al gemak. Behalve elektrisch (gelukkig kan je wel het niveau kiezen, van geen aandrijving tot een beetje aandrijving bij het trappen tot opgevoerde scooter. Ja, natuurlijk heb ik die scooterstand geprobeerd....hehe) zijn de fietsen ook nog uitgerust met navigatie. Navigatie??!! Welzeker, en het werkt nog fantastisch ook.

Wat is een fiets zonder ingebouwde navigatie?

Nooit meer verdwalen

Ik ben trouwens van alle kanten gewaarschuwd dat fietsen in Kopenhagen toch wel gevaarlijk is en je vooral goed moet uitkijken en een helm moet dragen. Daar gaan wij als Nederlander natuurlijk niet aan beginnen. En eerlijk gezegd snap ik de ophef niet. Vandaag een half uur naar de campus gefietst en een half uur terug. De gehele weg was er een apart fietspad. Soms zelf aparte stoplichten. Auto's houden rekening met je, iedereen rijdt netjes. Eigenlijk, bedacht ik, zijn het gewoon een beetje watjes, die Denen. Dat rijdt daar met hun mooie fietsjes (oude barrels heb ik nog niet gezien), met hun helmpjes, netjes hun hand uitstekend, niet te hard fietsend.... Nee dan Amsterdam, waar iedereen door elkaar krioelt en je pas echt leert fietsen. Of Parijs, waar fietsen eigenlijk meer overleven is tussen alle auto's, bussen, taxi's. Dus, mijn conclusie van vandaag, fietsen in Kopenhagen is eigenlijk maar een saaie boel. Ik ben natuurlijk nog niet in het centrum geweest, daar zal de kans op aanrijdingen (met toeristen) ongetwijfeld groter zijn. Zeker omdat de fietspaden hier net iets lager liggen dan de stoep (soms is het lastig de stoeprand op te merken zelfs) en geen andere kleur hebben, of fietssymbool. Je denkt dus al gauw dat je op de stoep loopt. Ik was gisteren zelfs een paar keer mis. Maar goed, als dat alles is...

Niet alleen wat betreft de fietsen is aan alles gedacht en ben je van alle gemakken voorzien.

Huis

Wat huizen betreft nog niet veel verschillen met Nederland opgemerkt. Alleen deze: de "achteruitgang". Bij appartementen. Nog nooit gezien. Tot grote verbazing van Anders, toen hij me gisteren rondleidde. Leerde ik in St Louis de 'garbage alley' kennen, de weggetjes waar de achterkanten van de huizen op uitkomen en waar de vuilnisauto doorheen rijdt, hier heb je de achteruitgang, een tweede trappenhuis, verborgen tussen de huizen. Zeker in geval van Anders.

 Zo zit je aan de keukentafel...

...En dan open je de geheime deur en zit je in het trappenhuis!

Het is dus eigenlijk een overdekte brandtrap. Ik vind het wel heel speciaal. Een beetje een Alice in Wonderland gevoel. Verder is me nog weinig opgevallen. Behalve dat de ramen heel rare sloten hebben en je ook hier, net als in Amerika, de sleutel van een deur niet rechtsom moet draaien om hem te openen, maar juist linksom. Daar snap ik nog steeds niks van. Ik dacht eerst dat het lag aan die gekke Amerikanen maar de Denen hebben het dus ook.

Over het huis van Anders vertel ik een volgende keer. Daar heb ik inmiddels ook wat theorieën over bedacht. Hehe. Tot zover dag 1 en 2!